Gezocht: Ongetrouwde, Blanke Vrouw

Zuid-Afrikaanse man ziet gouden toekomst in Nederlandse vrouw

Drie keer is scheepsrecht. Vandaag ben ik precies drie keer ten huwelijk gevraagd. Niet op de officiële manier op de knie met ring, niet door mijn vriendje, maar door lokale Kaapse zwervers.

De eerste vraag is gelijk de meest directe: “You married? Cause I’m looking for a white girl to marry.” Waar zijn toch de tijden gebleven dat mannen eerst een biertje drinken met 'De Papa'? Nee, deze mannen zijn typisch Kaaps. Recht voor z’n raap.

Moderne goudzoekers
Het zijn allemaal mannen uit andere landen – Zimbabwe, Mozambique en Botswana - die hun geluk zoeken in het ‘rijke’ Zuid-Afrika. Een soort moderne goudzoekers, dus. Het goud is in dit geval een rijke, blanke vrouw.

Ook zijn het allemaal behoorlijke innemers. Onlangs kwam ik ‘aanzoeker’ nummer drie tegen op Kloof Street, voor de Checkers. Terwijl hij mij aan de inmiddels bekende eerste vraag onderwerpt, penetreren zijn lichaamsdampen mijn neusgaten. Ik bespeur tien glazen bier, een flesje whisky, een vleugje jagermeister met een snufje wodka.

Iemand mooi drinken
En dan ga je toch aan jezelf twijfelen: nooit ten huwelijk gevraagd door een nuchtere man, drie keer door een drankorgel. ‘Ik kan haar mooi drinken’, hoorde ik een jongen eens zeggen. Die zin is helemaal op deze situatie van toepassing. Mijn enorme wallen, het vogelnestje op mijn hoofd en de extra kilo’s op de heupen zijn vast geen huwelijkse voorwaarden.

Nee, nummer drie zal het met me moeten doen, dat lees ik ook in zijn ogen. Ik zet mijn zonnebril af, omdat ik dat netjes vind. Als hij terug kon deinzen, had hij het gedaan, maar aangezien hij zit, zie ik alleen een siddering door zijn lichaam gaan. En niet van genot, dat kan ik wel zeggen.

One-way ticket to paradise
Hij begint te fluisteren alsof hij de zinnen uit zijn keel moet duwen. Hij wil niet langer met mij praten, maar dit is zijn enige uitweg, zijn enige kans. Dit is zijn one way ticket naar een gelukkig leven met een blanke vrouw. Dat ik dat dan moet zijn, ach, het moet maar.

Maar opeens zie ik een glinstering in zijn ogen. Hij bedenkt zich iets. “You have any friends?” vraagt hij ongegeneerd. “White girls, I mean.” Enigszins gekrenkt door zijn desinteresse in mij, verzin ik een leugentje om bestwil. Ik vertel hem over mijn drie huisgenootjes: allemaal blank, allemaal ongetrouwd en allemaal steenrijk.

Wandelende schatkisten
Het zijn zussen en hun vader heeft op het goede moment aandelen gekocht in een of ander succesvol bedrijf, waarvan de naam me uiteraard ontschiet. Een ding staat boven water: ze leiden een rijkelijk leven in hun penthouses in Tokyo, Dubai, New York en uiteraard Kaapstad. En - wat een geluk - daar komen ze net aangelopen.

Terwijl de man omkijkt, pak ik mijn tas op en loop weg. De ogen van de man richten zich op mijn huisgenoten: drie wandelende schatkisten. Het goud ligt voor het oprapen, de gouden toekomst lonkt.

---

Ook zo benieuwd of er een vierde aanzoek volgt? Ik ook! Volg mijn blog en blijf op de hoogte!