Fietsen langs de Tafelberg

Zuid-Afrika: fietsland in (voorzichtige) wording

Toegegeven, Zuid-Afrika is niet het eerste land waar je aan denkt bij het woord ‘fietsen’. Dan denk je eerder aan ons eigen Nederland en anders buurlanden als België en Duitsland. Toch is fietsen in Zuid-Afrika iets wat iedereen eigenlijk zou moeten doen – langs de kust van Kaapstad, de wind in je gezicht en het vooruitzicht van een duik in het water van de Atlantische Oceaan: ideale ingrediënten voor een dagje fietsen in Kaapstad.  

Sinds de gemeente van Kaapstad enkele jaren geleden begon met het aanleggen van aparte fietspaden, kom je met mondjesmaat steeds vaker fietsers tegen. In de binnenstad navigeren ze door het drukke verkeer en op de grote wegen worden ze door automobilisten voorbij gesneld. We komen echter nog maar weinig speciale fietspaden tegen, hoewel die naar horen zeggen steeds meer worden aangelegd.

De meest fanatieke fietsers zijn de sportieve inwoners van Kaapstad. Zij pakken in het weekend hun fiets om ‘een rondje Chappies’ (Chapman’s Peak) te doen, ‘Suikerbossie op en neer te racen’ of omdat ze in training zijn voor de jaarlijkse Cape Argus fietstocht, de grootste eendaagse wielerrace ter wereld. Kaapstad is met recht een fietsstad, maar vooralsnog alleen voor de sportievere daredevils onder ons.

Het ijzeren ros op
Wij beginnen vandaag onze fietstocht bij de V & A Waterfront, een ideale plek in Kaapstad om fietsen te huren. Onze gids is Riyaaz Ismail, sportjournalist bij een Kaapstadse radiozender en daarnaast groot fan van fietsen. Hij gaat ons vandaag begeleiden op onze fietstocht van Kaapstad naar Hout Bay. Eerst moeten wij de stad nog achter ons laten en fietsen we door de brede straten van het Kaapstadse centrum. Zoals altijd is het druk in de stad. Maar veel fietsers komen we niet bepaald tegen.

Hoe dat komt, vertelt Ismail ons onderweg. Hij vertelt dat Zuid-Afrikaanse vrouwen nauwelijks op de fiets stappen. Hoewel sommige mensen de fiets inmiddels ook als vervoersmiddel gebruiken, wordt er voornamelijk gefietst ter recreatie. En vrouwen, aldus Ismail, hebben daar in Zuid-Afrika maar weinig zin in. Pas als we vanuit Kaapstad de kuststrook van Clifton in fietsen, komen we meer fietsers tegen. We worden ingehaald door een klein groepje mannen, allemaal gekleed in professionele sportkleding en met een helm op het hoofd.

Helm verplicht
Die helm is volgens Ismail onmisbaar. Hoewel het autoverkeer langzamerhand went aan de fietsers hier, is het nog steeds niet vergelijkbaar met de situatie op de Nederlandse wegen. Fietsers krijgen geen voorrang en automobilisten lijken niet altijd rekening te houden met hun medeweggebruikers. Het is zelfs zo dat het dragen van een helm in Zuid-Afrika sinds oktober 2004 verplicht is.

Als we Clifton achter ons laten en Camps Bay passeren, begint het genieten van de natuuruitzichten. Met links indrukwekkende beelden van de Tafelberg en rechts de Atlantische Oceaan kijken we onze ogen uit. De weg die volgt is prachtig. Het is niet te warm op de fiets dankzij de wind die van de zee aan komt waaien maar insmeren doen we wel, en gretig ook, aangezien we onder de volle zon fietsen. Net als een helm verplicht is, zou insmeren dat ook moeten zijn op een dag als vandaag.

Hout Bay in zicht
Na een korte stop bij het prachtige (surf)strand van Llandudno en Sandy Bay (het enige naaktstrand van Zuid-Afrika) beginnen we aan het laatste stukje van onze tocht naar Hout Bay. De hele weg vanaf Camps Bay zijn we al langzaam aan het omhoog fietsen, maar de afdaling richting Hout Bay is juist stijl en kort. We worden meerdere keren gewaarschuwd onze remmen ingedrukt te houden, want het gaat behoorlijk hard. Het lijkt alsof we naar beneden vliegen, en we gniffelen om de fietsers aan de andere kant van de weg die moeizaam omhoog fietsen met bezwete voorhoofden. Onder wielrenners staat de klim vanaf Hout Bay tot aan de top bekend als ‘Suikerbossie’. En die klim is niet misselijk, weten zij allemaal.

Een kleine tien minuten later zijn we aan een tafel geschoven van een populair visrestaurant. We praten vol enthousiasme over de tocht en hoe erg het ons meeviel. Ismail vraagt ons of we interesse hebben in het beklimmen van een van Kaapstad’s meest indrukwekkende bergen ‘Devil’s Peak’.  We slaan het aanbod af. Ismail knikt begrijpend, en zegt dat die beslissing misschien wel slim is, aangezien we nog terug moeten fietsen ook. Via dezelfde route, want langs andere kant van de Tafelberg terug naar het centrum is namelijk bijna niet te doen. Meteen zien we onszelf weer de heuvel af vliegen, lachend om de steunende fietsers aan de andere kant van de weg die omhoog moesten. We krijgen onmiddellijk spijt van ons gelach, om vervolgens onze schouders op te halen. Ook Suikerbossie redden we heus wel. Maar eerst maar even genieten van de schoonheid van Hout Bay.

Door Laura Rood

Laura Rood (23) is vierdejaars studente Journalistiek aan de Christelijke Hogeschool Windesheim in Zwolle. In maart 2011 reisde ze als onderdeel van haar studie naar Kaapstad, waar ze de fietstocht van Kaapstad naar Hout Bay aflegde.

Het artikel is tot stand gekomen dankzij het programma Beyond (y)our World van Lokaal Mondiaal.

Meer informatie over wandelen en hiken in Kaapstad vind je in onze sectie Wandelen in Kaapstad.

Voor meer informatie kan je je nu abonneren op onze gratis nieuwsbrief en volg ons op Facebook of via Twitter om er zeker van te zijn dat je nooit iets mist!