’n Flerrie, marmotjie en een suurknol: wat het betekent lees je in dit ...
Een flesje water voor 13,75 euro?
"ik wil weer terug naar Kaapstad. Naar ‘mijn’ minibus."
Mark, blogger op KaapstadMagazine.nl, verbaast zich tijdens een korte vakantie in Nederland over het openbaar vervoer aldaar. Natuurlijk omdat de NS weer eens verzaakte, veel te duur is en bovendien het qua charme volledig aflegt tegen de Kaapse minibus. Maar vooral leerde zijn overpeinzingen Mark dat hij gewoon veel liever in Kaapstad, dan in Nederland is.
Zeven dagen bracht ik door in dwergstaat Nederland dit jaar. Zeven dagen te veel, al zeg ik het zelf. Ik was er in maart, tijdens het klaag-en-wee seizoen. Het was -5 graden, grijs, grauw, donker en niemand scheen er nog erg veel ‘zin in te hebben’. Heerlijke thuiskomst, vers uit de Kaapse zomer. Van een cappuccino in Giovanni’s in korte broek tot blauwbekken op Holland Spoor in 48 uur. Heerlijk. De trein had vijf minuten vertraging. Zucht, steun, ‘klote-NS’ (een veel gelezen Facebook-status dit jaar) en een flesje water van € 13,75 van de Kiosk. Ok, dat laatste is misschien wat overdreven.
Grappig is, twee dagen terug in winters Nederland en je bent geacclimatiseerd. Je waait mee met de ijzige wind van teneur en peinst en steunt over de zorgen van cultuur en openbaar vervoer. Ik moest 7 minuten wachten op Tram 17. Te lang. Ik had geen OV-chipkaart. Kon niet. Met veel pijn en moeite accepteerde de chauffeur mijn strippenkaart.
De volgende dag ging ik door weer en wind naar Leiden. Drie strippen en een treinkaartje van 18 euro. Halflege tram, comfortabele paarse stoel in de treincoupé. Stilteruimte. Kamertemperatuur. Secondewijzer op de twaalf. Trein in beweging.
In mijn portemonnee zat een munt van 5 Rand. De 5 Rand die mij overal brengt in Kaapstad. Ik wilde het zo graag. Zitten op een krat, maagomkerende snelheden, 10 minuten wachten bij een winkelcentrum, oorverdovende hiphop. KFC aroma’s om 8.30 ’s ochtends, de tiet van mijn buurvrouw in mijn oksel, de niesende baby op mijn schoot. De schreeuwende chauffeurshulp “Cjjjjaaaapee Tjoooown!” en het ‘uitklapstoeltje’ zonder leuning, Knieënknarsend, hoofdstotend, ik wil weer terug naar Kaapstad. Naar ‘mijn’ minibus.
Mark Wijsman, 25, studeerde Communicatiewetenschappen aan de VU Amsterdam, en woont sinds 2009 in Kaapstad. In Kaapstad startte hij Stichting St. Joseph’s, studeerde Film en Travel Writing aan UCT en werkte hij als acteur. Sinds kort werkt Mark voor Projects Abroad als coördinator en schrijft hij voor KaapstadMagazine.nl. Lees zijn eerdere blogs in onze rubriek blogs uit Zuid-Afrika.
Voor meer informatie over Zuid-Afrika en Kaapstad schrijf je je in voor onze nieuwsbrief en volg je ons op Twitter en Facebook. Mooie foto’s van Kaapstad posten we regelmatig op Instagram en Pinterest.