Beroemdheden spotten in Kaapstad

Herkennen van Zuid-Afrikaanse celebrities

Ik zal maar gelijk met de deur in huis vallen: ik geil op beroemdheden. Ik wil niet met ze op de foto, ik hoef geen handtekening, ik wil alleen maar kijken. Kijken hoe anders ze zijn, hoe beroemd ze zich gedragen en hoe gaaf ze zichzelf vinden.

In Nederland ben ik altijd degene die anderen wijst op loslopende celebs. Zo zat ik twee maanden terug nog met Gijs Scholten van Aschat in het vliegtuig. Hij zat een paar rijen voor het toilet. Uiteraard veinsde ik een plotselinge blaasontsteking, om maar zo vaak mogelijk langs zijn stoel te lopen.

Ontaarding in Zuid-Afrika
Maar zodra ik op Afrikaanse bodem land, voel ik me ontaard. Ik kijk om me heen en besef dat ik totaal geen overzicht heb op the Rich and Famous van Zuid-Afrika. Alleen Nelson Mandela, Jacob Zuma en Charlize Theron zou ik herkennen. Voor minder doe ik het niet.

Onlangs kreeg ik een uitnodiging voor een persbijeenkomst in Cape to Cuba op Long Street. Kaapstad wilde de media bedanken voor de support tijdens het WK. Nu weet ik dat ik persoonlijk verantwoordelijk ben geweest voor de evenwichtige journalistieke berichtgeving tijdens het WK2010.

Ik voelde me dus meer dan geroepen om bij deze VIP-bijeenkomst aan te schuiven om bedankt te worden voor het succes van het gehele WK in Zuid-Afrika.

Alderman Dan Plato
Pieter Cronjé – woordvoerder van Kaapstad tijdens het WK – houdt een praatje. (Raar, want hij begint met ‘deze avond staat niet in het teken van speeches’.) Na vijf minuten roept hij dé burgemeester van Kaapstad naar voren: Alderman Dan Plato. En ja, een burgemeester van een fantastische stad als Kaapstad is voor mij een beroemdheid.

Ik draai me om naar de man bij de bar en begin hard in zijn richting te klappen. Hij kijkt me verbaasd aan. Ik kijk hem aanmoedigend aan en wuif mijn hand richting het podium. ‘Loop dan naar voren, man’, wil ik bijna zeggen. Gelukkig houd ik me in en zie ik plots dat iedereen de andere kant op kijkt. Een grote donkere man stapt naar voren en pakt de microfoon.

‘Wat raar, ze vragen toch de burgemeester naar voren?’ Dan dringt 'ie eindelijk door. De man voor wie ik klapte was Ian Neilson. De vice-burgemeester.

---

Genoeg genante ervaringen hier in Kaapstad. Kun je ook zo intens genieten van alle stomme dingen die ik doe en zeg? Blijf dan de blog ‘Elske in Zuid-Afrika’ dan volgen: meer dan genoeg sappige verhalen volgen nog.