‘Ben je daar? We moeten praten!’

‘Wat ga je doen als je afgestudeerd bent?’ een vraag die moeilijk te beantwoorden leek werd vanaf april dit jaar ineens zelfs leuk om te beantwoorden: ik ga terug naar Kaapstad.

Nog niet zo gek lang geleden bestierde ik als stagiaire samen met Inge Abraham KaapstadMagazine.nl. Dat ik nu op de plek van Inge mag zitten, had ik destijds nooit voor mogelijk gehouden. De sterren van de jaarhoroscoop van één of ander vrouwentijdschrift – dat ik las bij mijn aankomst in Kaapstad – wisten echter beter: zij adviseerden mij om ‘ja’ te zeggen tegen een onverwachte uitnodiging in april.

En inderdaad: die uitnodiging kwam rond april in de vorm van een WhatsApp-bericht. ‘Jet! Ben je daar? We moeten praten!’ stuurde Inge. In één middag stond mijn wereld op z’n kop. Na wat berichten over en weer, een gesprek en bedenktijd, was het besluit genomen en zei ik ja! 

Daar ben ik dan, weer in Kaapstad. Dit keer zonder Inge en dat is om heel eerlijk te zijn even wennen. Gelukkig stuurt ze appjes met ongevraagde adviezen en andersoortige, maar bovenal goedbedoelde bemoeienis. In haar afscheidsblog beloofde zij mij plechtig dit niet dagelijks te doen, maar het geeft mij een goed excuus om zo nu en dan hetzelfde te doen en haar om advies te vragen.

Ik zou liegen als ik zou schrijven dat mijn komst meteen als thuiskomen voelde. Ja, ik ken nu de weg, maar de bekende plekken vielen de eerste dagen een beetje tegen omdat het destijds vooral zo speciaal was met de mensen van toen. Gelukkig woon ik in een huis met vijftien anderen en dat alleen al is een avontuur op zich.

Ik heb mijn vrije uren tijdens de afgelopen twee weken meteen besteed aan mijn oude, favoriete bezigheid: hiken. Ik beklom Lion’s Head en Devil’s Peak en dat voelde als vanouds. Het is een bepaalde levensstijl in Kaapstad die mij zo aantrekt en mij laat thuiskomen. Ik werk hier namelijk vier dagen hard en ben drie dagen buiten in de natuur. Ik heb het idee dat ik in Zuid-Afrika in balans ben en waar ik elke dag opnieuw leer.

Zo leerde ik dat ‘uit het oog’ zeker niet ‘uit het hart’ betekent. Op mijn eerste werkdag zorgde alleen al de gedachte dat ik weer een heerlijke kop koffie bij Jason Bakery kon halen voor vreugde. Ik kwam daar destijds zo vaak dat ik op mijn laatste stagedag (we praten over juli 2016) speciaal langsging om de beste man die altijd mijn kopje koffie zette uitgebreid te bedanken en afscheid te nemen. We hadden toch een soort band opgebouwd. ‘Of ik wel snel wilde terugkomen,’ waren zijn laatste woorden. Je begrijpt wel dat ik heel benieuwd was of hij 1. daar nog werkte en 2. mij zou herkennen. 

Terwijl ik in de rij stond – het is daar vooral ’s morgens een druk komen en gaan van mensen die van heerlijke koffie houden – zag ik hem tot mijn grote genoegen achter het koffiezetapparaat staan. Onze ogen ontmoetten elkaar en een brede, warme glimlach volgde. ‘My love, you’re back! How are you?’ Als vanouds maakte hij een heerlijke 'flat white' en zorgde voor een goed begin van de dag. Ik had mij geen betere start van dit nieuwe avontuur kunnen wensen: ik ben thuis, in Kaapstad.

Door Jet Gravekamp 

De komende tijd zal ik samen met stagiaire Yara - die as we speak vandaag in het vliegtuig stapt - zorgen voor nieuwe content: de leukste plekken per wijk, evenementen en openingen, interviews met Nederlanders in Kaapstad etc. Kortom dat wil je niet missen! Daarnaast hou ik mij bezig met maandelijke nieuwsbrieven, sociale mediakanalen, de strategie en werk ik samen met de collega's van KapstadtMagazin.de en CapeTownMagazine.com. 

Wil je ook naar Kaapstad? Check dan deze 11 dingen die je absoluut moet weten vóór je naar Zuid-Afrika komt.

Volg KaapstadMagazine.nl via Facebook en Twitter om als eerste te weten wat er allemaal gebeurt in en om Kaapstad. Schrijf je ook in voor de gratis maandelijkse nieuwsbrief. Mooie foto’s van de Moederstad posten we dagelijks op Instagram.