Karlijn kan het… Kitesurfen!

Stagiaire Karlijn Hartveld gaat de komende maanden haar jeugdheldin Pippi Langkous achterna in de nieuwe rubriek ‘Karlijn kan het’.

Nadat ik de kant-en-klare bucketlist van KaapstadMagazine.nl doornam, kwam ik al snel tot de (logische) conclusie: ik ben een groentje. Om mijzelf aan te moedigen al deze nieuwe dingen gewoon te doen, want de ervaring in Kaapstad is natuurlijk niet compleet zonder, herhaal ik de bekende uitspraak van Pippi Langkous: ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus denk dat ik het wel kan’. Hoewel ik de vlechtjes achterwege laat, ga ik graag de uitdaging aan.

Tijdens mijn eerste stageweek leerde ik surfen en ook dit keer blijven we op zee. Ik ben namelijk naar het strand van Blouberg afgereisd om te leren kitesurfen, en dat is wel iets anders dan golfsurfen. Het is een sport waarbij je praktisch aan het wakeboarden bent, maar dan met een kite in je handen. Mocht je het net als ik niet weten: een kite is een vlieger die je via touwtjes boven je houdt. Dit is misschien nog wat vaag, maar ik zal jullie alle fijne kneepjes uitleggen. Voor zover ik dat als beginner kan.. 

Liever leren golfsurfen? Lees dan Karlijn haar blog met haar surfervaringen, plus tips en foto’s van de verschillende stappen. 

Wind, wind en nog eens wind
Er gaat heel wat vooraf aan het organiseren van een kitesurfles. Zo was mijn les van vorige week gecanceld vanwege de weersomstandigheden. Dit heeft te maken met de wind. Bij te harde wind, of als het windstil is, gaat het feest niet door. Geloof me, het weer in Kaapstad is redelijk onvoorspelbaar. Als ik eenmaal arriveer in Blouberg, ben ik enorm blij met het prachtige uitzicht! Sorry Clifton 2nd, maar dit is mijn nieuwe favoriete strand. Ik zie tientallen kitesurfers over de zee heen racen.


Het prachtige uitzicht op Kaapstad! 

Na in het zachte, witte zand te hebben gelegen, was het tijd om in actie te komen. Ik stel mij voor aan kitesurfleraar Dennis en krijg te horen dat de les vier uur duurt. Eén of twee uur à la, maar víér uur? Dat moet ik even laten bezinken, maar enthousiast als ik ben, komt het vast wel goed. Ten eerste moet je een helm opzetten, een knalgeel ‘student’ T-shirt aantrekken en jezelf in een kitesurfharnas (officieel trapeze genaamd) nestelen. Als ik had gezegd dat ik zou gaan abseilen, had je het ook geloofd. Daarna volgen een aantal theoretische zaken: hoe kom je achter de windrichting, wat zijn de namen van de windrichtingen en welke kitesurfsignalen zijn er.

De benamingen van de windrichtingen zijn: onshore, offshore, sideshore, side-onshore en side-offshore. Sideshore en side-onshore zijn de meest ideale windrichtingen die je kan hebben als je gaat kitesurfen. Het betekent letterlijk dat de wind met de waterlijn mee waait of dat de wind schuin aanlandig is. Dit houdt in dat je makkelijk het water in en uit kan komen. Ideaal voor een beginner! Om erachter te komen hoe de wind precies staat, kun je bijvoorbeeld een hoopje zand naast je weg laten waaien. Zo kan je makkelijk zien in welke richting het zand gaat en waar de wind dus vandaan komt. Het belangrijkste signaal om te houden is: je hand op je hoofd/helm leggen als je hulp nodig hebt met het naar beneden halen van de kite. Ben je in het water en heb je hulp nodig? Zwaai dan met je armen boven je hoofd. Doe dit nooit kruislings, want dat betekent ‘hallo’.

Een klein halfuur later leren wij hoe de kite uitgerold, opgepompt en in positie gelegd moet worden. We zijn een uur verder en hebben eigenlijk nog niks concreets uitgevoerd, maar deze stappen blijken cruciaal om alles zo soepel en veilig mogelijk te laten verlopen. Er zitten een hoop touwtjes aan zo’n kite verbonden en die mogen niet verstrengeld raken. Nadat wij deze netjes uit de knoop hebben gehaald, kan het echte avontuur gaan beginnen.


Dit kan ik dus nog lang niet.. 

De lucht in
Dennis legt ons uit dat er twee kleuren aan de bar zitten: rood betekent links, dus in je linkerhand, en blauw gemarkeerd staat voor rechts. We leren om de kite op zijn zij te leggen. Dit is de positie waarin je hem vervolgens kan laten vliegen, maar eigenlijk doet de wind het meeste werk. Er zitten twee verzekeringen aan de kite, die je gemakkelijk aan je harnas kan vergrendelen. Zodra dit vast zit, kun je beginnnen. Met een zachte, gecontroleerde sjor aan het touw vliegt de kite - zodra het wind vangt - vanzelf omhoog. De eerste keer vlieg ik mee. Oeps, dat is natuurlijk niet de bedoeling, maar grappig is het wel. “Dat is je eerste vliegles”, lacht Dennis. Hij legt vervolgens uit dat je de kite gemakkelijk kan sturen door het handvat zachtjes naar links of rechts te dirigeren. Ook legt hij uit dat je het handvat in het midden moet houden van het verlengde stuk, de staaf waarin je het handvat op en neer kan bewegen.

De eerste paar keer ligt mijn kite binnen een seconde alweer in het zand, maar daarna krijg ik een aantal goede pogingen. De kite blijft in de lucht én ik kan hem beheersen. Ik wissel na een tijdje om met mijn groepsgenoot, en zo gaat dat een uurtje door. Als zij druk aan het oefenen is, geniet ik van de vele kitesurfers die over het water 'vliegen'. Het is zo gaaf om te zien. ‘Ik wil dat ook kunnen’, denk ik alleen maar. Na twee uur krijgen we een korte drinkpauze en is het tijd om een wetsuit aan te trekken. Wat een gedoe weer om aan te trekken. Het zit zo strak!

We oefenen nog een tijdje op het strand om de kite onder controle te houden. Dennis geeft ons verschillende oefeningen om dit te testen: zo houd ik het handvat met één hand vast en probeer ik de kite op één bepaald punt te laten zweven. 


Gelukkig helpt Dennis een handje. 

Held op sokken
Bij het laatste gedeelte van de les, is het tijd om het water in te gaan. Dennis vraagt of wij aan zijn harnas willen hangen terwijl hij door de zee beweegt met de kite in de lucht. Eerder die dag zei ik met mijn grote mond dat ik vandaag de zee wel in zou gaan, inclusief board, maar nu twijfel ik zelfs of ik hier wel klaar voor ben. Ik heb niet voor niks zoveel moeite heb gedaan om dat wetsuit aan te trekken, dus ik moet het van mijzelf gewoon doen. Het is immers een ideale manier om the feeling te krijgen. Ik hou mij stevig vast aan Dennis en de rest gaat eigenlijk vanzelf. Hij doet natuurlijk het echte werk: het besturen van de kite.  

“High five!”, zegt Dennis niet veel later. Dat was het dan. Deze vier uur zijn letterlijk voorbij gevlogen. Om echt te leren kitesurfen heb je niet genoeg aan een middag. Ik kan pas net een kite vasthouden. Genoeg redenen om zo snel mogelijk terug te gaan naar het mooie Bloubergstrand. Ik weet dat ik dit bij surfen ook al zei, maar dit ga ik écht vaker doen. Sterker nog: de lessen zijn al geboekt. Persoonlijk vind ik deze sport nog net ietsjes toffer om te beoefenen. Alweer een aanrader dus!

Er zijn trouwens veel meer redenen om Blouberg te bezoeken dan alleen om het kitesurffestijn: 10 x must see & do’s in Blouberg.

Ook leren kitesurfen?
High Five is de plek waar je moet zijn. Er zijn verschillende opties qua lespakketten. Voor informatie en beschikbaarheid: info@high-five.co.za.

Door Karlijn Hartveld

Volg KaapstadMagazine.nl voor meer interessant en leuk nieuws uit Kaapstad! Schrijf je in voor onze (gratis) maandelijkse nieuwsbrief, like ons op Facebook en volg ons via Twitter. Mooie foto's van de Moederstad posten we dagelijks op Instagram.