’n Flerrie, marmotjie en een suurknol: wat het betekent lees je in dit ...
Frans liep tijdens het WK stage in Zuid-Afrika
"Altijd die lach, altijd relaxed"
Elke dag vertelt KaapstadMagazine.nl hoe leuk, mooi, lekker en bijzonder Kaapstad is. Hoe jullie allemaal massaal op vakantie naar Kaapstad en de rest van Zuid-Afrika moeten gaan en/of deze kant op moeten komen om stage te lopen of vrijwilligerswerk te doen. En dat beaamt Frans Raaijmakers maar al te graag.
Inmiddels is het alweer even geleden, maar het staat nog altijd gegrift in het geheugen van de 27-jarige Frans: zijn stage in Zuid-Afrika. In 2010 vertrok de journalistiek stagiair voor een wel heel bijzondere stage naar Kaapstad: hij mocht mee reizen met het Nederlands elftal om verslag te doen van het WK in Zuid-Afrika. Niet alleen babbelde hij met Robin van Persie, ook zag hij tijdens het reizen veel van Zuid-Afrika. "Een heel indrukwekkend moment was dat Nelson Mandela het stadion binnenreed vlak voor de finale. Er ging echt een siddering door het stadion. Ik had kippenvel."
Waarom besloot je stage in Zuid-Afrika te gaan lopen?
Zuid-Afrika kwam per toeval op mijn pad. Ik wilde al gaan reizen, Afrika trok heel erg, maar het kwam met name door mijn school dat ik in Kaapstad belandde. Er was in die tijd in Kaapstad een mediabedrijfje - Het Zuid-Afrika Journaal - dat onder meer werkt voor EenVandaag en het Algemeen Dagblad, en een stagiair zocht. Het was 2010, een drukke tijd voor het bedrijf vanwege het WK. Ik ben toen door school gevraagd. Lang hoefde ik erniet over na te denken. Reizen en het eerste WK op Afrikaanse bodem, wie wil dat nou niet meemaken?
Hoe bereidde je je voor op je stage in Zuid-Afrika?
Ik ben vooral veel gaan lezen. De boeken ‘Help, ik ben blank geworden’ van Bram Vermeulen en ‘De Droom van Zuid-Afrika’ van Floor Milikowski gaven me de nodige info. Daarna ga je je automatisch verdiepen in de geschiedenis van Zuid-Afrika en met name in Apartheid. Ik kwam er snel achter wat een fascinerende geschiedenis Zuid-Afrika heeft. Ook sprak ik veel met de baas van het mediabedrijfje, Klaas Deknatel. Hij heeft voor Het Parool en HP de Tijd gewerkt en woonde al een tijdje met zijn gezin in Kaapstad. Hij gaf me veel nuttige tips.
Wat vertelden mensen je vooraf over Zuid-Afrika?
Door het WK waren alle ogen gericht op Zuid-Afrika. Voordat ik vertrok hoorde je in Nederland vooral de negatieve verhalen: over criminaliteit, gevaarlijke townships en de vraag of de stadions wel op tijd af zouden zijn. Dat zorgde ervoor dat ik in het begin wel zenuwachtig was en ook heel erg op mijn hoede. Later bleken die verhalen zwaar overtrokken.
Kan je je eerste stappen op Zuid-Afrikaanse bodem beschrijven?
Die eerste stappen vergeet ik nooit meer. Het was ijskoud in Nederland en heel heet in Kaapstad - een verschil van meer dan dertig graden. Daarnaast kan ik me de rit van het vliegveld naar de stad nog herinneren. Toen zag ik langs de weg voor het eerst krotten. Ik kende armoede natuurlijk van televisie, maar als je er zelf langs rijdt maakt dat toch best wel indruk. Alsof toen pas het echte besef kwam.
Had je last van een ‘cultuurshock’ of viel dat wel mee?
Dat viel wel mee. De eerste week was pittig: ik moest even wennen ook aan de houding van de Zuid-Afrikanen, zo relaxed en rustig, nooit gehaast. Na een tijdje bevalt dat heel erg, haha. In Nederland zouden we ook eens wat minder stipt moeten zijn. Verder had ik het geluk dat ik door contacten met mijn huisgenootje en baas al snel een sociaal leventje had.
Wat is je mooiste herinnering van je stage in Zuid-Afrika?
Pfoe, dat is een hele lastige vraag. Het klinkt cliché, maar het is de totale ervaring. De mensen die ik heb leren kennen en waar ik soms nog steeds contact mee heb, de stad zelf en het onderdompelen in een nieuwe cultuur. Als ik toch iets moet noemen, zal een ding me wel bijblijven: het uitzicht vanaf mijn kamer. Als ik ’s morgens de gordijnen opendeed, keek ik vol op die machtige Tafelberg. Dan kon de dag eigenlijk al niet meer stuk.
Wat viel je het meeste op in Zuid-Afrika?
Ik denk vooral de houding van de mensen. Altijd die lach, altijd relaxed, nooit haast. Ik verwonderde me daar toen best veel over. Hoe kan iedereen altijd zo vrolijk zijn? De meeste mensen hadden geen rooie cent. Ik ging als journalist ook regelmatig de townships in voor verhalen. Khayelitsha, bijvoorbeeld. Wat een armoede, wat een ellende. Maar iedereen was zo vriendelijk en nieuwsgierig, echt oprecht geïnteresseerd en altijd bereid hun verhaal te vertellen. Het liefst verwendden ze je ook nog met voedsel en drank. Op een dag zag ik een groep jonge kinderen voetballen. Zo gelukkig. Een vader keek toe. Ook met een big smile. Ik vroeg hem waarom iedereen er zo gelukkig is. “Ach”, zei hij, “ik heb zuurstof in mijn longen, het zonnetje schijnt en ik zie mijn kinderen gelukkig zijn. Wat heb ik nog meer nodig?” Ik heb intussen veel van de wereld gezien en het blijft opvallend dat de mensen die het minste hebben, het meest gastvrij zijn.
Waar ben je allemaal geweest in Zuid-Afrika?
We hebben veel uitstapjes gemaakt. Heerlijk was dat altijd, zo’n roadtrip. De Garden Route en Route 62, Wijnlanden, Cape Point, Cederbergen, Panorama Route, safari in het Kruger Park. Daarnaast heb ik ook door Mozambique en Swaziland gereisd. En door mijn werk als journalist zag ik ook heel veel: tijdens het WK reisde ik vaak mee met het Nederlands elftal en kwam dus op veel plekken. Elke keer als we wat vrije uurtjes hadden, gingen we de stad in. Johannesburg, Durban, Port Elizabeth, elke stad was weer heel anders. Mooi om mee te maken.
Hoe was het om het WK in Afrika mee te maken?
Die stadions, de sfeer, het was een droom. We reisden met het Nederlands elftal mee maar wij hadden het geluk dat we buiten de wedstrijden om ook de steden konden bezoeken, terwijl het Nederlands elftal aan het hotel vastgeketend zat. Ik weet nog dat Robin van Persie me eens vroeg hoe Johannesburg nou was. “Wij zien amper iets van de stad behalve het hotel en stadion, dat is wel eens jammer," zei hij. Bleek dat zijn zus een half jaar in Kaapstad had gewoond en hem van alles had verteld over het land. Hij baalde dat hij dat niet mee kreeg tijdens het toernooi.
Wat is echt de allermooiste plek van Zuid-Afrika voor jou?Ik woonde in Kaapstad in een appartementencomplex tegenover het Cape Town Stadium. Als je langs het stadion liep, stond je binnen no time bij de zee. Ik vond het heerlijk om van daaruit richting V&A Waterfront te lopen, daar hing altijd een lekkere sfeer. De plek waar ik vaak te vinden was, en graag snel weer heen zou willen.
Waar ben je niet aan toegekomen in Zuid-Afrika en zou je graag nog een keer voor terug willen komen?
Niet in Zuid-Afrika zelf, wel in de buurt. Ik twijfelde heel erg of ik naar de Victoria watervallen in Zambia en Zimbabwe zou gaan. Uiteindelijk besloot ik het niet te doen, achteraf een gemiste kans.
Wat moet er absoluut in je koffer als je naar Zuid-Afrika gaat?
Een das van de Springbokkies! Ik vind sinds mijn tijd in Zuid-Afrika rugby een schitterende sport.
Wat heeft Zuid-Afrika dat Nederland niet heeft?
Heb je even? Lekker weer, gastvrijheid, natuur, een fascinerende geschiedenis. Ik wil niet zeggen dat Nederland die dingen niet heeft, maar in Afrika is het vaak net een tikkeltje beter. Oh, en Long Street natuurlijk. Daar waren we een tijd lang wel erg vaak te vinden. Mooie plek om dronken te worden. Andersom moet je wel veel waakzamer zijn in Afrika dan in Nederland. Ik heb een keer een mes op mijn keel gehad toen ik langs het station in Kaapstad liep. De crimineel nam genoeg met de omgerekend zes euro in mijn zakken. Niet álles is dus beter in Zuid-Afrika.
Als je je tijd in Zuid-Afrika in een zin zou moeten omschrijven…
Een paar van de beste maanden van mijn leven.
Wat heb je geleerd van je stage in Zuid-Afrika?
Ik heb zeker mijn blik verbreed en ben zelfstandiger geworden. Het was goed om een half jaar in een andere cultuur door te brengen. Al heb ik ook vooral heel erg genoten, gefeest, gezien en meegemaakt. Ik zou het zo weer overdoen.
Heb je tips voor mensen die ook stage willen gaan lopen in Zuid-Afrika?
Gaan! Dat is het belangrijkste. Hak die knoop door. Natuurlijk, je hebt er altijd dagen tussen zitten dat je je slecht voelt of even naar familie en vrienden wilt. Maar die wegen niet op tegen al het moois wat je in Zuid-Afrika beleeft.
Door Salwa van der Gaag
Wil jij ook stage lopen in Zuid-Afrika? Stuur dan een mailtje naar info@4exchange.nl.
Lees op KaapstadMagazine.nl veel meer blogs over stages in Zuid-Afrika.
Voor meer informatie over Zuid-Afrika en Kaapstad schrijf je je in voor onze nieuwsbrief en volg je ons op Twitter en Facebook. Mooie foto’s van Kaapstad posten we regelmatig op Instagram en Pinterest.