Power Rangers to the Rescue!

Schandalige avond Carnaval in Kaapstad

Marijn Veltman (20) uit Den Haag studeert Journalistiek in Rotterdam. Van januari tot juli loopt zij stage in Zuid-Afrika's Kaapstad. Volg haar verhalen op Kaapstadmagazine.nl

Mensen kijken altijd een beetje verbaasd als ik zeg dat ik van Nederlandse muziek houd. Alsof het iets vies is. Alsof ik net heb toegegeven dat ik maar 1 x per week onder de douche sta . ‘’Hou jij van Nederlandstalige muziek? Jij? Ooh dat had ik nooit achter je gezocht. ‘’

Het is niet zo dat ik 100 kilo zwaarder en een kort bloempottenkapsel moet hebben om te kunnen begrijpen wat voor diepzinnige poëtische teksten Jan Smit zingt. Ja, ik hou van Nederlandstalige muziek. Eigenlijk hou ik van alles wat Hollands is. 100%NL? Ik luister het. WK Voetbal? Ik ben oranje. Koningshuis? Ik ben voor. Carnaval? Ik vier het.

Carnaval in Kaapstad
Mijn 2e gedachte toen ik op reis naar Zuid-Afrika ging, was dan ook: Ik mis carnaval (de eerste was ‘’ik mis Koninginnedag’’).  Veel Nederlanders weigeren zich te mengen onder de dronken boeren, de polonaise te dansen op ‘’pannenkoek in mijn onderbroek’’  en zich te verkleden als een telefoonpaal. Ik niet. Ik vind dat leuk. Gelukkig komen bijna al mijn vrienden in Zuid-Afrika van ‘onder de rivieren’ en het idee om carnaval in Kaapstad te vieren werd goed ontvangen.

Ik ga als dikke Afrikaanse vrouw. Neeee, ik ga als Nelson Mandela! Of wacht, als Spice Girl. Nee, ik heb het! Ik ga als POWER RANGER! Yes, dat wordt ‘m. Drie vrienden en ik vonden geschikte pakken en aan mij de dubieuze eer om me in het roze pakje te wurmen.

Enkele uren voordat het spektakel zou plaatsvinden wilde ik oprecht terugkrabbelen. Ik vind het leuk om mezelf voor schut te zetten in het openbaar, maar ook ik heb zo mijn grenzen. En die grens ligt zo ongeveer rond het dragen van een glimmend Mega Mindy schaatspak met bijpassend SM-masker. Want dat is de enige manier om mijn outfit voor deze carnavalsviering in Kaapstad te omschrijven.

Gevallen superheld
Gelukkig had ik het slechter kunnen treffen, want waar bij mij niks tussen de benen hangt, lieten de glimmende maillots bij de jongens weinig aan de verbeelding over. In een rap tempo werden flessen wijn achterover gegooid, want het besef heerste bij iedereen dat wij ons over een paar minuten in het openbaar moesten begeven.

Naarmate de drank rijkelijker vloeide, groeiden wij als Power Rangers steeds meer in onze rol. Karatetrappen werden uitgedeeld, huiskamers werden gesloopt en toen wij de voordeur opentrapten op weg naar Tommy’s Sports Bar, wáren wij de Power Rangers.  

Ok, eerlijk is eerlijk, voor alle sceptici, het was natuurlijk ook een tamelijk kansloos gezicht. Een bar in Kaapstad gevuld met clowns, power rangers, punkers en indianen die een dans doen die voor buitenstaanders nog het meest moet lijken op een wereldrecord omgekeerd slowen. Maar gaandeweg de avond vorderde, voegden steeds meer nieuwsgierige Zuid-Afrikanen zich bij het bonte gezelschap, waardoor het een internationale aangelegenheid werd.

Gaandeweg de avond werd tegelijkertijd ook mijn evenwichtsorgaan wat wankeliger. En aangezien ik op dat moment genoeg had gedronken om ervan overtuigd te zijn dat mijn roze pak mij superkrachten hadden gegeven, nam ik een aanloop en deed een poging tot vliegen. Die helaas eindigde op de rug van Jasper, de groene powerranger.

Eerste Hulp Bij Omgevallen
Samen stortten wij richting de met confetti en bierglazen bezaaide grond, om lachend weer op te staan. Althans, ik lachte nog. Jasper bleef op de grond liggen, klagend over pijn in de elleboog. Zo helder als ik was, rende ik naar de bar voor een verbanddoos, knoopte een geïmproviseerde mitella om zijn nek, hield een taxi aan en we spoedden ons naar het ziekenhuis.  

Picture this: Kaapstad, zaterdagnacht, een groene en roze Power Ranger strompelen de eerste hulp binnen.  Dat wij een van de meest opvallende verschijningen waren die het ziekenhuis het afgelopen jaar had ontvangen, was aan de gezichten af te lezen. Vervelend waren we ook. Want gedurende de hele behandeling zijn er foto’s en filmpjes gemaakt, heeft Jasper alle steriele apparatuur in zijn mond genomen en toen hij een medicijn tegen de pijn kreeg, smeekte ik er ook om een.

Ik heb hem niet gekregen. Wel hebben we een pylon meegejat. En een hoop mooie foto’s gemaakt. En zijn een ervaring rijker. Dat zijn elleboog alleen gekneusd bleek te zijn deed er om dat moment al niet meer toe.

Go Go Power Rangers!

Ps: Helaas is de camera van Jasper met daarop de ziekenhuisfoto’s, na carnaval gestolen. Jullie moeten mij dan maar op mijn woord geloven dat ze geweldig waren!

Wil je eerder geschreven blogs van Marijn lezen? Zoals over haar vertrek naar Zuid-Afrika, haar sportieve ondernemingen in Kaapstad, of haar hike in Cederberg?

Abonneer je ook meteen op onze gratis nieuwsbrief voor alle andere live updates vanuit Kaapstad, en volg ons op Facebook en Twitter. Mooie foto’s van Kaapstad posten we regelmatig op Instagram en Pinterest.